Το νοημα της ζωης...(ενα απο τα πολλα)

Ενα απο τα αιωνια αναπαντητα ερωτηματα... Πιο ειναι το νοημα της ζωης; Φαντοζομαι οτι θα ηταν πιο ευκολα να πουμε οτι δεν υπαρχει νοημα και να το τελειωνουμε εκει. Αλλα θα μου πειτε δεν εχει πλακα. Τελος παντων. Απο της πολλες αποψεις που εχω ακουσει αυτα τα 21 χρονια που βρισκομαι στην ζωη μονο ενα με εκανε να σκεφτω πραγματικα αν υπαρχει νοημα στην ζωη και πιο θα ηταν αυτο...
Ηταν μια κυρια η οποια πεθαινε στο νοσοκομειο. Και ερχεται ο χαρος και του λεει
-Σε παρακαλω παρε με στον αλλον κοσμο.
-Μα γιαγια δεν ηρθε η ωρα σου ακομα.
-Οχι σε παρακαλω παρε με στον αλλον κοσμο.Θελω να σταματησω να ποναω...
-Ε μα τι παραξενοι που ειστε εσεις οι ανθρωποι. Σας αφηνω να ζησεται και εσεις θελεται να πεθανεται. Ερχομαι να σας παρω κοντα μου και εσεις θελεται να ζησεται. Μα πως στο καλο μπορειται και αποφασιζεται κατα αυτον τον τροπο.
-Αποφασιζουμε γιατι ξερουμε ποτε ειμαστε ετοιμοι να πεθανουμε;
-Μπα; Και πως το ξερεται;
-Το νοιωθουμε...
-Το νοιωθεται;;;
-Οταν ξεκιναμε να ζουμε την ζωη μας σαν ανθρωποι αρχιζουμε να μαζευουμε εικονες απο αυτον τον κοσμο. Εικονες ομορφες η και ασχημες. Συνηθως φυσικα ειναι περισσοτερες οι ασχημες που σε κανουν να σιχαινεσαι την ζωη αλλα οταν ερχονται αυτες οι λιγοστες ομορφες εικονες τοτε πραγματικα χαιρεσαι που εισαι ζωντανος για να τις ζησεις. Αυτες ειναι που παιρνουμε μαζι μας στον αλλον κοσμο για να θυμομαστε την ζωη...
-Και εσυ γιαγια εχεις ομορφες εικονες απο την ζωη σου;
-Ναι δοξα τον θεο εχω μερικες πολυ ομορφες εικονες. Ισως και παραπανω απο οτι αξιζα...
-Τοτε γιαγιακα ας γινει το θελημα σου. Πηγαινε στον αλλον κοσμο που τοσο ποθεις μαζι με τις εικονες που μαζεψες απο την ζωη που περασες...
Τοτε ο Χαρος εσκυψε πανω απο την γιαγια, την φιλησε στο μετωπο και εκεινη πεθανε γαληνια...
Ετσι πιστευω και εγω πως πρεπει να ζουμε την ζωη μας.Μαζευοντας εικονες.Ειτε καλες ειτε ασχημες.Και να αναζητουμε να βρουμε αυτες τις ελαχιστες ομορφες εικονες που κανουν την ζωη μας να αξιζει...

Ανοησια...

Ποσο ανοητος μπορει να γινει ενας ανθρωπος; Μεχρι που μπορει να φτασει για να κερδισει κατι η να μην χασει κατι; Τι ορια και τι νομους μπορει να ξεπερασει; Δυστηχως σε αυτες τις επιλογες ενος ανθρωπου πιστευω πως παιζουν ρολο δυο πραγματα... Η καρδια και το μυαλο. Οταν λειτουργει η καρδια ενος ανθρωπου για να κανει αυτες της επιλογες ειναι μεν ανοητες αλλα τουλαχιστον λειτουργουν περισσοτερο σαν θυσια του εαυτου του για καποιον αλλον η για καποιον μεγαλυτερο σκοπο και για μενα τουλαχιστον αυτο ειναι οτι καλυτερο, αλλα δυστηχως οταν μπλεκεται το μυαλο σε κατι τετοιες επιλογες....
Ο ανθρωπος για να διατηρησει τον εγωισμο του και τα υλικα αγαθα του μπορει να κανει πολλα ασυγχωρητα πραγματα. Να σκοτωσει, να βασανισει, να εξαπατησει και να πει ψεμματα και παρα πολλα ακομα δυστηχως...
Αυτοι που ελεγαν οτι οι ανθρωποι ειναι φτιαγμενοι για να κανουν μεγαλα πραγματα ειχαν δικιο. Και δυστηχως ειχαν δικιο πολυ περισσοτερο απο οσο μπορει να ηξεραν...
Ο ανθρωπος ειναι ικανος για μεγαλα πραγματα ειτε καλα ειτε ασχημα...
Μπορει να θυσιασει τον εαυτο του για το πιο απλο και σπουδαιο πραγμα οπως ειναι η αγαπη αλλα μπορει να θυσιασει και τον συνανθρωπο του για το πιο αθλιο πραγμα που δημιουργηθηκε ποτε οπως τα χρηματα...
Λενε οτι ειμαστε ανωτεροι απο τα ζωα γιατι μπορουμε να σκεφτουμε λογικα. Εγω λεω οτι ειμαστε κατωτεροι απο τα ζωα γιατι αυτα τουλαχιστον κανουν οτι χρειαζεται για να επιβιωσουν και οχι για να διασκεσουν...
Ισως να μην εχω καταλαβει ακομα πως λειτουργει ο κοσμος, αλλα αν λειτουργει οπως πιστευω οτι λειτουργει προτιμω να ζω στην αγνοια και ας διαπρατω μια μεγαλη αμαρτια...

Κανω οτι θελω. Εχει κανεις προβλημα?

Τι σχεση εχει αυτη η εικονα με αυτο που θελω να πω σημερα; Ειναι πολυ απλο.Αυτη η τυππισα ειναι απο της αγαπημενες μου γιατι κανει οτι γουσταρει χωρις να την νοιαζει τι θα πουν οι τριγυρω της. Στην κυριολεξια τρωει οτι βρει μπροστα της. Βατραχια (τα αγαπημενα της) αμμο, λιχουδιες και γενικα οτι τυχει και περναει απο τον δρομο της. Και δεν την απασχολει τιποτα. Θα μου πειτε ε και; Θα σας πω και γω λοιπον οτι μακαρι να ημουν το μισο απο οτι ειναι αυτη. Χωρις εγνοιες. Μονο με ονειρα και ευτηχια. Να κυκλοφορω στον κοσμο και να μην με απασχολει κανενας και τιποτα. Ομως προσπαθω ακομα και μαθαινω πως να ζω ετσι και καθε μερα καταφερνω και κατι παραπανω. Ετσι λοιπον θα προτινω κατι σε μια φιλη μου. Ζησε και κανε ονειρα. Κανε αυτο που γουσταρεις χωρις να σε απασχολει τι λενε οι αλλοι και τι μπορει να νομιζ0υν. Ζησε και γινε αυτο που μπορεις να γινεις και μην αφηνεις κανεναν στον μυαλο σου να σε κρατησει πισω. Γινε αυτο που ονειρευεσαι και προσπαθησε καθε μερα να πραγματοποιησεις της πιο κρυφες σου επιθυμιες. Θα πεσεις και θα σε δουν. Και τι εγινε; Ενας φιλος μου ελεγε πως οταν πεσεις μπροστα σε κοσμο προσπαθησε τουλαχιστον να κανεις μεγαλο μπουμ ωστε να σε ακουσουν ολοι.Χαχα. Ποσο δικιο ειχε. Γιατι τοτε μπορεις να σηκωθεις και να περπατας πιο ανετα γιατι επεσες κανοντας αυτο που νομιζες οτι ειναι σωστο.Τι εγινε και αν στην πορεια κατεληξε λαθος; Επιβιωνεις μεσα απο τα λαθη σου και μαθαινεις απο αυτα. Κανε αυτο που θες να κανεις και αν βγαινει μεσα απο την καρδια σου τοτε θα εισαι ενα βημα πιο κοντα σε αυτο που επιθυμεις...

Oneira...

Oneira kai elpides... Otan kapoio exei xasei ta panta mono auta ton sigratoun pleon. Alla giati na einai etsi? Otan oloi imastan mikroi eixame oneira. Megala kai trana oneira. Na ginoume astronautes i na ginoume pilotoi kai alla tetoia. Oneira pou sinithos itan apiasta. Giati omos ta xanoume? Ti mas simvainei? Einai toses polles oi euthines pou pleon ta kleidonoume se ena kouti tou mualoy mas kai den to xananoigoume pote? Xanoume ta oneira mas kai dimiourgoume tis elpides... Kai otan xasoume kai tis elpides ti mas apomenei pleon? Sini8os tipota. Kapoios eixe pei oti ta apiasta oneira einai ta kalitera. Giati prospathoume toso poli na ta pragmatopoisoume kai vazoume ta dinata mas na epitixoume. Mporei pote na min pragmatopoiisoume ena oneiro mas alla exontas epitixei tosa polla stin prospatheia den tha exoume anagi pleon tis elpides, giati tha mathoume na stirizomaste stis dinameis mas kai oxi stin tixi...
Giauto loipon kante oneira. Kai kante apiasta oneira. Pote min ta egataleipsete akoma kai ean den pragmatopoiithoun pote. Tha mathete tosa polla stin poreia pou tha axizoun tin kathe mera prospatheias. Opos elege kai enas filos mou. "if you need to be a hero you must have dream and honor. Embrace your dreams and protect your honor..."

Τα μυστικα της ανθρωπινης ζωης μας...

Πριν λιγες μερες ακουσα μια ιστορια που με συγκινησε. Καποια γυναικα ειχε χασει το παιδι της ενω ηταν ακομα εγκυος 6 μηνων λογω στεναχωριας. Οκαιρος ομως περασε και οι πληγες γιατρευτικαν. Εκανε αλλα δυο παιδια και εχει μια καλη οικογενεια. Ομως πριν λιγο καιρο ειδε στον υπνο της ενα ονειρο. Ειδε ενα μικρο αγγελακι με την μορφη παιδιου να ερχεται προς τα εκεινη.Ενα πανεμορφο παιδακι με ξανθα μαλλια και μπλε ματια. Οταν την πλησιασε της λεει."Μαμα πας εκκλισια και για μενα ενα κερακι δεν εχεις αναψει ποτε.Με ξεχασες." Εκεινη τοτε απλωσε τα χερια της και του λεει. "Ελα να σε αγκαλιασω." Εκεινο ομως αρχισε να απομακρυνεται και της λεει γελωντας."Χαχα σε γελασανε.Τωρα με θυμηθηκες.Τωρα φευγω.Γεα σου." Και χαθηκε και το ονειρο τελειωσε εκει.
Αυτο που θελω να πω δεν εχει σχεση με θεους η αγγελου η οτιδηποτε τετοιο. Τελικα αυτο που μου εμεινε στο μυαλο ειναι κατι που ειχα ακουσει σε ενα παιχνιδι και ειναι κατι που κανουμε για να τιμουμε αυτους που χασαμε.Το παραθετω οπως γραφτηκε."Just one more thing The people and the friends that we have lost Or the dreams that have faded Never forget them..."
Γιατι αν τους ξεχασουμε τους χανουμε για παντα...

Καμμια φορα δεν φταις μονο εσυ...

Και ετσι λοιπον αρχισα καποια στιγμη να αναρωτιεμαι.Μα τι εκανα, τι ειπα, για ποιο λογο φταιω; Προσπαθουσα να βρω για ποιο λογο εφταιγα γιατι κακα τα ψεμματα συνηθως εφταιγα σε αρκετα πραγματα. Αλλα υπηρχαν μερικες στιγμες που δεν εβρισκα την αιτια. Οσο και αν εψαχνα και οσο και αν προσπαθουσα. Μα χωρις αποτελεσμα, και τοτε συνειδητοποιησα οτι ισως κατι να κανω λαθος. Λαθος στον τροπο που σκεφτομαι για μενα και για τους αλλους. Σκεφτηκα οτι ισως τελικα να μην φταιω εγω. Ισως τελικα να φταιει ο αλλος. Ισως να μην φταιω εγω για κατι που ειπα η εκανα αλλα ισως να φταιει ο αλλος για κατι που δεν ειπε η δεν εκανε. Και τοτε ειδα οτι αρχισα να ηρεμω. Οτι μεσα σε ολο αυτο το χαος που ειχα δημιουργησει μεσα στο μυαλο μου βρεθηκε μια λογικη. Οτι τελικα μπορει για μια φορα να τα εκανα ολα σωστα και τελικα καποιος αλλος να εκανε το λαθος και να φταιει. Ετσι πλεον αποφασισα κατι. Οχι σοφο ουτε καν σωστο για αρκετο κοσμο μα για μενα λειτουργει, μεχρι στιγμης....
Να αφησω τα πραγματα να ερθουν οπως αυτα θελουν χωρις να κυνηγησω τιποτα. Οπως λενε και μερικοι "οτι θελει ας γινει". Ετσι λοιπον ζω το τωρα και δεν περιμενω το αυριο. Και οτι θελει να ξημερωσει θα ξημερωσει.Εγω οπως και να εχει θα ειμαι εκει για να το δω. Τουλαχιστον για λιγο καιρο ακομα.

To δικο μου παραμυθι...

So ποιο ειναι το δικο μου παραμυθι; Η αλειθεια ειναι οτι ακομα ψαχνω τα συστατικα που μου προσφερει η ζωη για να το δημιουργησω αλλα κατι εχω κατα νου. Το παραμυθι μου ειναι σε εναν εντελως διαφορετικο κοσμο απο αυτον που ζουμε. Πλασμενο σε μια εποχη οπου τα παντα ειναι αληθινα. Τα ξωτικα, οι νεραιδες, οι γοργονε, οι δρακοι ακομα και οι δαιμονες γιατι τα παντα εχουν δικαιωμα στην ζωη.Ειναι κατι πανω στο οποιο σκεφτομαι συνεχως, οτι ο τι σκεφτομαι και δημιουργω με την φαντασια μου ισως να ειναι αληθινο η του αξιζει να ειναι αληθινο.Προχωροντας λοιπον, μεσα σε αυτο το παραμυθι υπαρχουν καστρα και βασιλιαδες που αλλοι ζουν ειρινικα και αλλοι εχθρικα. Μερικες πολεις φυλαξενουν κοσμο απο ολες τις φυλες και αλλες δεν επιτρεπουν καν την εισοδο σε μερικες απο αυτες. Σε αυτον τον κοσμο αν καποιος ειναι αρκετα τυχερος η γενναιος ισως να συναντησει καποια πριγκιπισσα και να βρει την πραγματικη αγαπη. Ο καθενας μπορει να ζησει οπως θελει.Μπορει να παρει ενα σπαθι και εναν σακο και να γινει ταξιδιωτης η μπορει να φτιαξει την οικογενεια του σε μια ηρεμη πολη. Βεβαια υπαρχουν αυτοι που επυθιμουν να σου κανουν κακο αλλα υπαρχουν και αυτοι που ειναι ετοιμοι να σε υπερσπιστουν ακομα και με την ζωη τους. Ειναι μια εποχη γεματη τιμη...
Ζω σε ενα παραμυθι που για τους αλλους ειναι ψευτικο.Μα για μενα ειναι περα ως περα αληθινο...

Ζω σε λαθος εποχη η απλως ειμαι ενας τρελος του 21ου αιωνα;;;

Και ετσι λοπον ξεκιναει ενα αγνωστο ταξιδι.Ενα ταξιδι για να ανακαλυψει καποιος την ζωη.Το πιος ειναι και το που βρισκεται.Τι πρεπει να κανει για να επιβιωση και να ζησει οσο καλυτερα μπορει μεσα στον κοσμο οπου δημιουργηθηκε.Αν ομως δεν ηταν πλασμενος για αυτον τον κοσμο;Τοτε τι μπορει να κανει;Πως μπορει να γυρισει πισω εκει οπου ανηκει.Αυτο που θα ακουσεις απο τους λογικους και ειναι και το σωστο(για αυτον τον κοσμο) ειναι το εξης.

"Μην εισαι ανοητος. Φυσικα και ανηκεις σε αυτην την εποχη.Απλως αυτη την στιγμη εισαι λιγο απογοητευμενος απο τα πραγματα και σου φαινεται καπως.Αλλωστε λες να εκανε ο θεος λαθος που σε δημιουργησε εδω;Η μηπως η μητερα φυση;Φυσικα και οχι."

Ομως αν ενας τρελος σου απαντουσε τοτε τι θα σου ελεγε. Τι θα ελεγε σε καποιον που πιστευε οτι δεν επρεπε να ζει σε αυτη την εποχη του κοσμου;

"Επρεπε να ζεις σε καποια αλλη εποχη; Στον μεσσαιωνα; Και που ειναι το προβλημα;Ζησε εκει οπου ανηκεις.Μα γιατι με κοιτα με αυτο το βλεμμα. Δεν γινεται να κανεις αυτο που σου λεω;Χαχα.Μα εισαι τρελος; Φυσικα και γινεται.Πως; Χρησιμοποιησε το μυαλο σου.Φτιαξε τον κοσμο που θελεις να ζησεις.Φτιαξε εναν κοσμο ρομαντικο και γεματο αγαπη.Εναν κοσμο ο οποιος ζει με εναν κωδικα τιμης. Οπου υπαρχει το καλο και το κακο.Οπου υπαρχει το μαυρο και το ασπρο, χωρις της αποχρωσεις του γκρι.Ζησε εκει που η φυση βασιλευει και μπορεις να ζησεις με μια φωτια και λιγο φαγητο κοιτοντας απο πανω σου των ατελειωτο ουρανο που ειναι γεματος απο φωτεινα αστρα.Φτιαξε την δικη σου ιστορια.Φτιαξε το δικο σου παραμυθι. Ενα παραμυθι που θα το ζεις μεσα απο την καρδια σου.Και που ξερεις.Καποτε ισως μεσα σε αυτο το παραμυθι δεν θα ζεις μονο εσυ μα και ολος ο κοσμος που νοιαζεται για σενα...Μην σε απασχολει αν δεν γνωριζεις τιποτα για τον κοσμο που γεννηθηκες.Μην σε νοιαζει αν δεν γνωριζεις τιποτα για αυτα που ζεις.Αρκει να ζεις οπως εσυ εχεις επιλεξη."

Δεν ξερω ποια απαντηση προτιμαται εσεις η ποια φαινεται ποιο "λογικη" η "ωραια" αλλα εγω προτιμο να ζησω με την απαντηση του τρελου μεσα στο δικο μου παραμυθι...