Και ετσι λοιπον αρχισα καποια στιγμη να αναρωτιεμαι.Μα τι εκανα, τι ειπα, για ποιο λογο φταιω; Προσπαθουσα να βρω για ποιο λογο εφταιγα γιατι κακα τα ψεμματα συνηθως εφταιγα σε αρκετα πραγματα. Αλλα υπηρχαν μερικες στιγμες που δεν εβρισκα την αιτια. Οσο και αν εψαχνα και οσο και αν προσπαθουσα. Μα χωρις αποτελεσμα, και τοτε συνειδητοποιησα οτι ισως κατι να κανω λαθος. Λαθος στον τροπο που σκεφτομαι για μενα και για τους αλλους. Σκεφτηκα οτι ισως τελικα να μην φταιω εγω. Ισως τελικα να φταιει ο αλλος. Ισως να μην φταιω εγω για κατι που ειπα η εκανα αλλα ισως να φταιει ο αλλος για κατι που δεν ειπε η δεν εκανε. Και τοτε ειδα οτι αρχισα να ηρεμω. Οτι μεσα σε ολο αυτο το χαος που ειχα δημιουργησει μεσα στο μυαλο μου βρεθηκε μια λογικη. Οτι τελικα μπορει για μια φορα να τα εκανα ολα σωστα και τελικα καποιος αλλος να εκανε το λαθος και να φταιει. Ετσι πλεον αποφασισα κατι. Οχι σοφο ουτε καν σωστο για αρκετο κοσμο μα για μενα λειτουργει, μεχρι στιγμης....
Να αφησω τα πραγματα να ερθουν οπως αυτα θελουν χωρις να κυνηγησω τιποτα. Οπως λενε και μερικοι "οτι θελει ας γινει". Ετσι λοιπον ζω το τωρα και δεν περιμενω το αυριο. Και οτι θελει να ξημερωσει θα ξημερωσει.Εγω οπως και να εχει θα ειμαι εκει για να το δω. Τουλαχιστον για λιγο καιρο ακομα.
Ο κύριος Νώντας
Πριν από 5 χρόνια
Υπάρχουν μέρες που πιστεύουμε οτι εχουμε βρει μια λογικη. Ισως όμως είναι απλά μια ουτοπία. Η ίσως αν αυτή η λογική κρατήσει για πολύ, έιναι κάλπικη. Δεν ξέρω σε πια φάση της ζωής μας και αν ποτέ θα κατασταλάξουμε η πρέπει να κατασταλάξουμε σε μια συγκεκριμένη λογική. Αν καταφέρουμε να ζήσουμε να συνυπάρξουμε και να αποδεχτούμε τις περιόδους μη λογικής σύντομα θα φτάσουμε σε αλλη μια όαση λογικης.Και ξανα και ξανα και ξανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μπορεις απλως να ζησεις με αυτοπου εχεις επιλεξει μεχρι να εμφανιστει (αν εμφανιστει) κατι καινουργιο που θα αλλαξει αυτο που ηξερες και ζουσες...
ΑπάντησηΔιαγραφή