Κανω οτι θελω. Εχει κανεις προβλημα?

Τι σχεση εχει αυτη η εικονα με αυτο που θελω να πω σημερα; Ειναι πολυ απλο.Αυτη η τυππισα ειναι απο της αγαπημενες μου γιατι κανει οτι γουσταρει χωρις να την νοιαζει τι θα πουν οι τριγυρω της. Στην κυριολεξια τρωει οτι βρει μπροστα της. Βατραχια (τα αγαπημενα της) αμμο, λιχουδιες και γενικα οτι τυχει και περναει απο τον δρομο της. Και δεν την απασχολει τιποτα. Θα μου πειτε ε και; Θα σας πω και γω λοιπον οτι μακαρι να ημουν το μισο απο οτι ειναι αυτη. Χωρις εγνοιες. Μονο με ονειρα και ευτηχια. Να κυκλοφορω στον κοσμο και να μην με απασχολει κανενας και τιποτα. Ομως προσπαθω ακομα και μαθαινω πως να ζω ετσι και καθε μερα καταφερνω και κατι παραπανω. Ετσι λοιπον θα προτινω κατι σε μια φιλη μου. Ζησε και κανε ονειρα. Κανε αυτο που γουσταρεις χωρις να σε απασχολει τι λενε οι αλλοι και τι μπορει να νομιζ0υν. Ζησε και γινε αυτο που μπορεις να γινεις και μην αφηνεις κανεναν στον μυαλο σου να σε κρατησει πισω. Γινε αυτο που ονειρευεσαι και προσπαθησε καθε μερα να πραγματοποιησεις της πιο κρυφες σου επιθυμιες. Θα πεσεις και θα σε δουν. Και τι εγινε; Ενας φιλος μου ελεγε πως οταν πεσεις μπροστα σε κοσμο προσπαθησε τουλαχιστον να κανεις μεγαλο μπουμ ωστε να σε ακουσουν ολοι.Χαχα. Ποσο δικιο ειχε. Γιατι τοτε μπορεις να σηκωθεις και να περπατας πιο ανετα γιατι επεσες κανοντας αυτο που νομιζες οτι ειναι σωστο.Τι εγινε και αν στην πορεια κατεληξε λαθος; Επιβιωνεις μεσα απο τα λαθη σου και μαθαινεις απο αυτα. Κανε αυτο που θες να κανεις και αν βγαινει μεσα απο την καρδια σου τοτε θα εισαι ενα βημα πιο κοντα σε αυτο που επιθυμεις...

Oneira...

Oneira kai elpides... Otan kapoio exei xasei ta panta mono auta ton sigratoun pleon. Alla giati na einai etsi? Otan oloi imastan mikroi eixame oneira. Megala kai trana oneira. Na ginoume astronautes i na ginoume pilotoi kai alla tetoia. Oneira pou sinithos itan apiasta. Giati omos ta xanoume? Ti mas simvainei? Einai toses polles oi euthines pou pleon ta kleidonoume se ena kouti tou mualoy mas kai den to xananoigoume pote? Xanoume ta oneira mas kai dimiourgoume tis elpides... Kai otan xasoume kai tis elpides ti mas apomenei pleon? Sini8os tipota. Kapoios eixe pei oti ta apiasta oneira einai ta kalitera. Giati prospathoume toso poli na ta pragmatopoisoume kai vazoume ta dinata mas na epitixoume. Mporei pote na min pragmatopoiisoume ena oneiro mas alla exontas epitixei tosa polla stin prospatheia den tha exoume anagi pleon tis elpides, giati tha mathoume na stirizomaste stis dinameis mas kai oxi stin tixi...
Giauto loipon kante oneira. Kai kante apiasta oneira. Pote min ta egataleipsete akoma kai ean den pragmatopoiithoun pote. Tha mathete tosa polla stin poreia pou tha axizoun tin kathe mera prospatheias. Opos elege kai enas filos mou. "if you need to be a hero you must have dream and honor. Embrace your dreams and protect your honor..."

Τα μυστικα της ανθρωπινης ζωης μας...

Πριν λιγες μερες ακουσα μια ιστορια που με συγκινησε. Καποια γυναικα ειχε χασει το παιδι της ενω ηταν ακομα εγκυος 6 μηνων λογω στεναχωριας. Οκαιρος ομως περασε και οι πληγες γιατρευτικαν. Εκανε αλλα δυο παιδια και εχει μια καλη οικογενεια. Ομως πριν λιγο καιρο ειδε στον υπνο της ενα ονειρο. Ειδε ενα μικρο αγγελακι με την μορφη παιδιου να ερχεται προς τα εκεινη.Ενα πανεμορφο παιδακι με ξανθα μαλλια και μπλε ματια. Οταν την πλησιασε της λεει."Μαμα πας εκκλισια και για μενα ενα κερακι δεν εχεις αναψει ποτε.Με ξεχασες." Εκεινη τοτε απλωσε τα χερια της και του λεει. "Ελα να σε αγκαλιασω." Εκεινο ομως αρχισε να απομακρυνεται και της λεει γελωντας."Χαχα σε γελασανε.Τωρα με θυμηθηκες.Τωρα φευγω.Γεα σου." Και χαθηκε και το ονειρο τελειωσε εκει.
Αυτο που θελω να πω δεν εχει σχεση με θεους η αγγελου η οτιδηποτε τετοιο. Τελικα αυτο που μου εμεινε στο μυαλο ειναι κατι που ειχα ακουσει σε ενα παιχνιδι και ειναι κατι που κανουμε για να τιμουμε αυτους που χασαμε.Το παραθετω οπως γραφτηκε."Just one more thing The people and the friends that we have lost Or the dreams that have faded Never forget them..."
Γιατι αν τους ξεχασουμε τους χανουμε για παντα...

Καμμια φορα δεν φταις μονο εσυ...

Και ετσι λοιπον αρχισα καποια στιγμη να αναρωτιεμαι.Μα τι εκανα, τι ειπα, για ποιο λογο φταιω; Προσπαθουσα να βρω για ποιο λογο εφταιγα γιατι κακα τα ψεμματα συνηθως εφταιγα σε αρκετα πραγματα. Αλλα υπηρχαν μερικες στιγμες που δεν εβρισκα την αιτια. Οσο και αν εψαχνα και οσο και αν προσπαθουσα. Μα χωρις αποτελεσμα, και τοτε συνειδητοποιησα οτι ισως κατι να κανω λαθος. Λαθος στον τροπο που σκεφτομαι για μενα και για τους αλλους. Σκεφτηκα οτι ισως τελικα να μην φταιω εγω. Ισως τελικα να φταιει ο αλλος. Ισως να μην φταιω εγω για κατι που ειπα η εκανα αλλα ισως να φταιει ο αλλος για κατι που δεν ειπε η δεν εκανε. Και τοτε ειδα οτι αρχισα να ηρεμω. Οτι μεσα σε ολο αυτο το χαος που ειχα δημιουργησει μεσα στο μυαλο μου βρεθηκε μια λογικη. Οτι τελικα μπορει για μια φορα να τα εκανα ολα σωστα και τελικα καποιος αλλος να εκανε το λαθος και να φταιει. Ετσι πλεον αποφασισα κατι. Οχι σοφο ουτε καν σωστο για αρκετο κοσμο μα για μενα λειτουργει, μεχρι στιγμης....
Να αφησω τα πραγματα να ερθουν οπως αυτα θελουν χωρις να κυνηγησω τιποτα. Οπως λενε και μερικοι "οτι θελει ας γινει". Ετσι λοιπον ζω το τωρα και δεν περιμενω το αυριο. Και οτι θελει να ξημερωσει θα ξημερωσει.Εγω οπως και να εχει θα ειμαι εκει για να το δω. Τουλαχιστον για λιγο καιρο ακομα.