Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Ιερα Πολης Μεσολογγιου

Ειπα λοιπον να γραψω κατι και για το Μεσολογγι μιας και υπηρετησα 1 χρονο εκει...
Αυτο που παντα θα αγαπω στο Μεσολογγι ειναι η ιστορια του ειδικα τον καιρο της εξοδου.
"Ακρα του ταφου σιωπη στον καμπο βασιλευει λαλει πουλι παιρνει σπυρι και η μανα το ζηλευει. Τα ματια η πεινα εμαυρισε στα ματια η μανα μνεει."

Και πως να μην υπαρχει νεκρικη σιωπη μεσα στο Μεσολογγι.Τους ειχε αποκαμει η πεινα τον καιρο που οι Τουρκοι τους πολιορκουσαν. Ομως δεν το εβαλαν κατω.Δεν παρεδωσαν τα οπλα τους. Σκοτωσαν και φαγαν οτι ζωντανο υπηρχε στη πολη και οταν πλεον δεν εμεινε τιποτα αλλο να φανε εμεναν νηστικοι μεχρι που δεν μπορουσαν πλεον ουτε να ανοιξουν τα ματια τους...

"Στεκει ο Σουλιωτης ο καλος παραμερα και κλαιει.Ερμο τουφεκι σκοτεινο τι σε 'χω εγω στο χερι οπου εσυ μου εγινες βαρυ και ο αγαρηνος το ξερη."

Εκλαιγε ο Σουλιωτης οπως και ολοι.Οχι γιατι ηξερε οτι θα πεθαινε ειτε απο την πεινα ειτε απο βολι αλλα γιατι πλεον δεν ειχε δυναμεις να πολεμησει.Καθε φορα που σηκωνε το τουφεκι του αυτο γινονταν ολο και πιο βαρυ και τα χερια του ετρεμαν.Δεν θα μπορουσε πια να προστατεψει το Μεσολογγι και οχι γιατι ηταν νεκρος αλλα γιατι πεινουσε...

Μεχρι που δεν αντεχαν αλλο πολεμησαν. Πολεμησαν μεχρι που τα χερια του να μην μπορουν να κρατησουν οπλο.Μεχρι που τα ματια τους δεν μπορουσαν να σημαδεψουν.Και στο τελος δεν απεμειναν να πεθανουν η να παραδωθουν.Αποφασισαν πως θα καναν την ηρωικη εξοδο και θα πολεμουσαν με οτι δυναμεις του ειχαν απομεινη για να παραμεινουν ελευθεροι.Και ετσι και εγινε.Βγηκαν εξω απο το Μεσολογγι και πεθαναν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και με το κεφαλι ψηλα.Ετσι ακριβως οπως εζησαν και πολεμησαν.Για αυτου η ησουν ελευθερος στη ζωη η ησουν ελευθερος στον θανατο.Δεν υπηρχε τιποτα αλλο...
Ισως το πιο σωστο πραγμα που εχει γραφτει ποτε για το Μεσολογγι ειναι αυτο που βλεπεις καθως μπαινεις μεσα στην πολη.

"ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΤΗΣ ΜΕΣΟΛΛΟΓΙΟΥ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου